Wijngaard tussen zee en klei

Artikel over wijngaard Lidrusgaarde in Noordwijk
Publicatie: Leidsch Dagblad, 1 oktober 2018
Aantal woorden: 750
Leestijd: 5 minuten
Auteur: Sybylle Kroon

NOORDWIJK – Bij wijngaard Lidrusgaarde aan de Zwarteweg in Noordwijk is het momenteel een drukte van belang: het is oogsttijd. Een select gezelschap mag in de tuin met zeshonderd druivenstokken de druiven plukken en kneuzen. Wijnboer Jan Kling verzorgt persoonlijk de rest van het proces van wijn maken. In de winkel of in een restaurant zal je de wijn niet vinden: “Het gaat ons om de beleving rondom de wijngaard, niet om de verkoop van wijn”.

Wijngaard bij oude bollenschuur

Wijnboer Jan Kling toont een boeketje paardenstaart: “Toen we hier een jaar of tien begonnen, stond het hier helemaal vol met dit plantje. Het is nauwelijks te bestrijden”. Paardenstaart is ook wel bekend onder de naam heermoes en lidrus. “Vandaar de naam Lidrusgaarde. Het begon als een werknaam, maar we hebben de naam aangehouden”, vertelt Kling met een onvervalste zachte g. Af en toe duikt er nog een paardenstaart op, maar het terrein achter de oude bollenschuur uit 1928 met zicht op de Noordwijkse duinen wordt nu vooral gedomineerd door wijnstokken. “Paardenstaart is een ware plaaggeest, die laat zich niet zomaar verdrijven. Maar sinds we weten dat thee gemaakt van dit plantje heilzaam is voor de druivenranken, is het een vriend geworden”, aldus de wijnboer.

Op de klei, tussen het zand

Kling is geboren en getogen in Wijchen maar woont al sinds 1978 in Noordwijk. De wijngaard is een hobby, voortgekomen uit zijn voorliefde voor wijn en wijn proeven. Nadat Kling dertien jaar geleden een open dag op een wijngaard in Wageningen had bezocht, wist hij: “Wat daar kan, kan ook in Noordwijk”. Noordwijk staat bekend om zijn ‘arme’ zandgronden, niet echt geschikt om druiven te verbouwen. “Dat zou je denken, ware het niet dat de grond onder de Lidrusgaarde uniek is. We zitten hier op de klei, met dank aan de Rijn die eeuwen geleden precies op deze plek liep en uitmondde tussen Noordwijk en Katwijk. De grond is rijk aan mineralen en bouwstoffen”, legt Kling uit. “Bovendien zorgt de zeewind ervoor dat we nauwelijks last van schimmels hebben. De wind blaast de druivenbladeren na regen of dauw snel weer droog.” Tel daarbij de warme zomer op en het recept voor een geslaagd wijnjaar is compleet. Verder heeft de wijngaard een keer per jaar een beetje champignonmest nodig. En drie keer per jaar zwavel tegen de schimmel meeldauw. “Dat valt binnen de richtlijnen om biologische wijn te kunnen maken”, voegt de wijnboer toe.

Zoeken naar het juiste moment

In de ruim drieduizend vierkante meter wijngaard staan zes soorten druiven, waaronder de Bolero, Rondo en Solaris. In de weken voor de oogst test Kling voortdurend het suikergehalte in de druiven. “Als je weet hoeveel suiker er in de druiven zit, weet je ook welk percentage alcohol je wijn zal bevatten. Pas als het suikergehalte op het gewenste niveau zit, kan er geoogst worden”, vertelt de autodidactische wijnboer. Hij leerde al doende over het proces van wijn maken. Bovendien is hij lid van de Brabantse wijnboerenclub: “We wisselen veel informatie uit en leren zodoende ook van elkaar”. Nu weet hij als geen ander waar je nog meer op moet letten dan het suikergehalte alleen: “De pit mag niet meer groen zijn, maar bruin, de takken moeten verhout zijn én de druif moet lekker los in zijn velletje zitten. Bovendien moet het goed weer zijn om te kunnen. We wachten zo lang mogelijk met oogsten, zodat zoveel mogelijk suikers en aroma’s in de druiven zitten. Het is elke keer weer zoeken naar het juiste moment, want ben je te laat, dan gaat de smaak achteruit”.

Eén fles per druivenrank

Alle seinen staan op dit moment op groen, de oogst is begonnen. Een voor een zullen de zeshonderd wijnranken zorgvuldig worden ontdaan van hun druiven. De plukkers bekijken elke tros en verwijderen meteen de slechte druiven, voordat ze in de mand verdwijnen, worden gekneusd en in het vat gaan. Wijnboer Kling verzorgt persoonlijk de verdere afhandeling van de druiven, zodat de suiker wordt omgezet in alcohol en er wijn ontstaat. Samen met een aantal sommeliers proeft de Noordwijkse wijnboer net zolang totdat ze tevreden zijn over de smaak. Pas dan worden de zeshonderd flessen gevuld met rode en witte wijn. Eén fles per druivenrank. “Meer kunnen we niet maken, het is een exclusieve wijn. Het gaat ons ook niet om hoeveelheden, maar om de kwaliteit en de hele beleving rondom de wijngaard. Dus wie wil proeven, moet erbij zijn, want op is op”.

• Meer over Sybylle Kroon
• Lees ook de reisverhalen van Sybylle